Architektura romańska
Architektura romańska swoim zasięgiem zaczęła obejmować tereny prawie całej Europy, związana była przede wszystkim z chrześcijaństwem. Głównie architekturą zajmowali się mnisi, a jej ośrodkami były klasztory, kościoły i bazyliki. Powstawały liczne kościoły jako symbole Królestwa Bożego, przez rzeźbę i malarstwo przekazywane były treści religijne. Głównym materiałem budowlanym był kamień ciosany, z którego powstawały grube i mocne mury. Budowle charakteryzowały małe łukowate otwory okienne i witraże. Na zachodniej stronie kościoła sytuowane były wieże, dachy początkowo były proste i drewniane, które w późniejszym czasie zostały zastąpione sklepieniem kolebkowym. Bogato dekorowanym akcentem było wejście główne do kościoła, wzbogacane szeregiem filarów. Budowle architektury romańskiej miały solidną i mocną konstrukcję, miały charakter obronny. Mnisi bali się najazdów wroga, chcieli, aby solidna budowla była miejscem bezpiecznym, służącym jako schron. Budowle były proste, przypominające bryły geometryczne.
